Seppuku. Rytualne samobójstwo poprzez poziome rozcięcie jamy brzusznej specjalnym sztyletem poprzedzone modlitwą. Praktykowane w szczególności w Japonii jako element kodeksu samurajów, trwale zakorzeniony także w tradycji pozarycerskiej Kraju Kwitnącej Wiśni. Seppuku było często rozumiane jako konieczne do zachowania swojego honoru; jako ratunek przed zhańbieniem za życia lub przed haniebną śmiercią.
Kodeks samurajski, przy wszystkich swoich wadach, miał podstawową zaletę - obierał sobie honor jako wartość ważniejszą niż pieniądze czy życie. Błędnie zakładał jednak, że po porażce nie można się zrehabilitować, że honor można jedynie jednorazowo utracić, a jeśli się już do tego dopuści, oznaczało to, że nie było się godnym narodzić. Idąc dalej tym tropem, dochodzimy do wniosku, że nie zasługiwało się także na godną śmierć.
Godność zdeptana? Nie do końca. Wszyscy jesteśmy dziećmi. Jak dzieci upadamy. Jak dzieci próbujmy także znów powstać i iść dalej.
Kodeks samurajski, przy wszystkich swoich wadach, miał podstawową zaletę - obierał sobie honor jako wartość ważniejszą niż pieniądze czy życie. Błędnie zakładał jednak, że po porażce nie można się zrehabilitować, że honor można jedynie jednorazowo utracić, a jeśli się już do tego dopuści, oznaczało to, że nie było się godnym narodzić. Idąc dalej tym tropem, dochodzimy do wniosku, że nie zasługiwało się także na godną śmierć.
Godność zdeptana? Nie do końca. Wszyscy jesteśmy dziećmi. Jak dzieci upadamy. Jak dzieci próbujmy także znów powstać i iść dalej.